درمان وجودی یکی از رویکردهای تئوری و درمانی در روانشناسی است که بر مشکلات انسانی به طور کلی تأکید دارد. درمانگران در این رویکرد با وجود داشتن بینش و پذیرش کافی نسبت به نقایص و ضعف‌های بشری تلاش می‌کنند تا در مسیر رشد و شکوفایی هرچه بیشتر در زندگی به مراجع کمک کنند و ظرفیت‌های وجودی او را ارتقا دهند. درمان وجودی یا همان اگزیستانسیالیسم به رویکردهای دیگری مثل روان شناسی انسان‌گرا شباهت زیادی دارد و از مفاهیم نظریه روانکاوی نیز بهره می‌گیرد. در درمان وجودی به چهار رویکرد اصلی آزادی و مسئولیت وابسته به آن، مرگ، تنهایی و ناتوانی در یافتن معنای زندگی اشاره می‌شود. همچنین این رویکرد می‌تواند به بهبود شرایط افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب، بیماران مبتلا به اختلال مصرف مواد و استرس پس از سانحه کمک کند.
منبع: درمان وجودی
